Vrouwen zonder gevoel

Het is heerlijk om in weelde te leven en geen zorgen te hebben. Je brengt je kinderen in je grote auto naar school (rijdt 1 op 5) en gaat lekker shoppen. Wat zullen we vandaag eens kopen? Je hebt eigenlijk niets nodig, maar shoppen is goed om de verveling te verdrijven. Laatst een prachtige jas gezien:
Hij is niet goedkoop maar manlief heeft een topfunctie en nog 6 commisariaten. Dus waar zouden we ons druk om maken? Waar dit vrouwtje geen weet van heeft (en het interesseert haar ook eigenlijk geen moer) dat dit bont aldus wordt verkregen: Andere dieren worden vergast of verstikt. Soms leven ze nog als ze worden gevild. Pelsdieren worden gedood met een injectie in het hart.Soms leven deze dieren nog 10 minuten voorze een ellendige dood sterven.
Weer andere pelsdieren worden gedood door een anale of vaginale elektrocutie. Dames voor u nu weer uw dure pelsjas aantrekt, zou u dan niet beter een paar minuten kunnen nadenken over al het leed dat om uw schouders hangt?

Mensen - moordenaars

Stel je bent een stier. Je hebt een prettig leven temidden van allerlei lekkere koeien. Je groeit en groeit, je hebt kinderen verwekt en opeens sta je:
midden in een arena met tienduizenden uitzinnig schreeuwende mensen. Je begrijpt er niets van. Er komt een vent op je toelopen die je op pijnlijke wijze een paar spiesen in je rug zet: Ja, dat laat je natuurlijk niet op je zitten. Je rent hem achterna maar dat doekje brengt je in de war:
Je rent en rent maar het lukt niet. Plotseling komt er een 'vent' die een zwaard in je hart steekt, je valt neer, je bent dood en de menigte loeit van enthousiasme. En dit is dan je roemloos einde: Dit soort 'gevechten' speelt zich af in zuidelijke landen waar veel mensen nog katholiek zijn en met een vroom smoel naar de pastoor of een andere proleet, eh pardon, prelaat luisteren en dan en masse naar het stadion gaan.

Uw stukje vlees

U betreedt de supermarkt. Alles ziet er keurig uit. Groenten hier, zuivel daar, vlees ginds. En allemaal zo netjes verpakt. Bij de vleesafdeling zou je niet denken dat er achter elk stukje vlees een LEVEND dier schuilging. Eigenlijk willen we dat ook niet weten. Want wat niet weet, wat niet deert. Maar het deert de dieren wel. Op zich is het niet zo erg om soms wat vlees te eten als de dieren een goed leven zouden hebben gehad. Maar dat is voor het overgrote deel van de dieren die u in de supermarkt of elders vindt niet het geval. Natuurlijk weet u dat er een bio-industrie is waar dieren in een mum van tijd met allerlei vies en gevaarlijk mengvoeder slachtrijp worden gemaakt. Het daglicht zien ze niet. Ze zitten opgesloten in kleine hokken. En als ze zogenaamd slachtrijp zijn worden ze door de 'boer' naar buiten geslagen en getrapt asof ze nog niet genoeg leed over zich heen hebben gehad. Voor sommige dieren wacht het transport naar verre landen. Geen pretje. Zonder water en voedsel en vaak in ondraaglijke hitte en opeen geperst.
Deze reeen, u weet wel die dieren met die mooie, zachte oogjes, hebben het transport niet overleefd. Hetzelfde geldt voor koeien, varkens, biggen, kippen enz. De wreedheid van de mens is monstrueus.