BIDDEN VOOR HET ETEN

Gristelijke mensen zijn ten opzichte van hun medemensen vaak ondankbare honden. Als ze in gevaar verkeren en ze worden gered gaan ze uit dankbaarheid bidden naar iets of iemand die ze nog nooit hebben gezien en dus niet bestaat. Deze blogger overkwam het kortgeleden dat er gasten kwamen eten die voor het eten zeiden: We moeten even danken en daarop de handjes vouwden. Waarop uiteraard door de atheisten die we zijn gezegd werd: Maar wij hebben het eten gekocht en er veel werk aan besteed om het te bereiden. Bidden jullie voor ons? Nee, we bidden tot god. Maar die heeft er toch geen flikker aan gedaan? Tja, moeilijke vraag. Dus gewoon gedachteloos je klauwen vouwen en niet denken: Daar beledig ik de gastvrouw of gastheer mee. Nee, ze gaan gewoon hun gang. Je kunt daarom zeggen:












Ook bij deze dames in hun elegante jurkjes kun je zeggen dat het een aangeleerde, zinloze gewoonte is:








Maar ook in de dierenwereld komt deze gewoonte voor:



En wat dacht u van deze massale, belachelijke bijeenkomst?




De auteur van de volgende woorden heeft dus volkomen gelijk: