De mens is ontworteld...
en ver verwijderd van alles wat de natuur hem heeft geschonken. Hij heeft in feite totaal geen voeling meer met het natuurlijke. Welstand heeft van hem een verwend, zelfzuchtig wezen gemaakt, dat steeds maar uit is op 'meer'. Deze mens is een prooi geworden van de reclame-industrie, die als voelhorens van het bedrijfsleven, er op uit is af te tasten wat de mens nog meer wil. Op de aarde wordt daardoor voortdurend een beroep gedaan om de menselijke behoeften te kunnen bevredigen. Aan elke impuls kan worden voldaan. U wenst een Hummer? We boren onze natuurlijke hulpbronnen aan en u krijgt een Hummer. U wilt met de kerst naar Zuid-Afrika? Geen nood. De natuurlijkie hulpbronnen staan voor u klaar. U wilt walvis-, beren-, struisvogel-, of-wat-u-ook-maar-wilt-voor-vlees eten? Wij schieten het voor u. Het kost wel wat maar dan heeft u ook wat. U staat te kwijlen bij een diamanten-collier? De oorlogs-diamanten uit Afrika lenigen uw nood. U zit daar toch niet over in? Als u het maar goed heeft. Kunt u zich nog herinneren hoe uw ouders en grootouders leefden? Wilden zij ook zoveel? Of waren ze met weinig tevreden? Misschien waren ze zo wel gelukkig. Met kerst ganzeborden, een pan hete chocolademelk op de kachel, tevredenheid en geluk alom. Een goed boek om uw blik te verruimen. 'Geluk was toen heel normaal'. Maar misschien niet helemaal uw stijl. Na 36 uur 'hard' werken wilt u wel eens lekker 'uit uw dak gaan'. Ja, de tijden veranderen. Maar wat er niet verandert is onze dierbare aarde. We plukken, graaien en plegen roofbouw op deze, onze enige mogelijkheid om te kunnen wonen en leven. Overbevolking, kaalslag, vervuiling? Ach, maak je toch niet zo druk!